Šta znači MANDATNI?

» mandatni • pridev Naložni, naredbeni, koji se tiče naloga, koji je u vezi sa nalogom (ili naredbom, mandatom); mandatne oblasti, bivše nemačke kolonije i delovi nekadašnje Turske Carevine (Palestina, Sirija, Mesopotamija), kojima su po Versajskom ugovoru o miru, posle Prvog svetskog rata, upravljale druge sile po nalogu Društva naroda; mandatno pismo, pismo koje sadrži nalog ili ovlašćenje da se izvrši neki posao; mandatni postupak, u građanskom procesnom pravu: postupak koji počinje time što sudija izdaje nalog dužniku da ispuni ono što poverilac od njega traži).